دعاى آن حضرت در درخواست بخشش و اعتراف به گناه

خدايا! اى داراى سلطنتى كه جاودانه است، و اى آنكه بدون لشكر و پشتيبان داراى قدرتى، و اى آنكه در گردش روزگار و سپرى شدن سالها و گذشتن زمانها و روزها داراى عزت پايدارى، سلطنت تو چنان غالب است كه حد و مرزى براى آغاز آن و پايانى براى نهايت آن نمى باشد، و پادشاهى تو چنان بلند است كه همه چيز پيش از رسيدن به پايان آن فرو ماند، و نهايت توصيف توصيف گران به كمترين مرتبه اى از بزرگوارى كه بخود اختصاص داده اى نمى رسد.

اوصاف در باره ات گمراه شده، و صفتها نزد تو از هم گسيخته، و انديشه هاى باريك در بزرگواريت سرگردان گشته اند، همچنين توئى خدائى كه در آغاز بودن ابتدائى و همواره چنين هستى و جاودانه خواهى بود، و من بنده اى هستم كه عملش اندك و آرزويش بزرگ است.

وسائل پيوندها از دستم بيرون رفته جز آنچه رحمت تو آنرا پيوند داده است، و رشته هاى آرزوها از من بريده شده جز عفو و گذشت كه من به آن دست آويخته ام، طاعت و فرمانبرى از تو كه آنرا بشمار آورم كم، و نافرمانيت كه بدان اقرار دارم بسيار است، و عفو از بنده ات بر تو هرگز دشوار نيست، اگر چه بد كرده باشد، پس مرا ببخش.

خداوندا! علم تو بر كارهاى نهانى نافذ، و هر پوشيده اى پيش آگاهيت آشكار است، و كارهاى اندك از نظر تو پنهان نيست، و رازهاى نهانى از تو پوشيده نمى ماند، پس در حاليكه از گناهان خرد هلاك كننده، و از كارهاى بزرگ تباه سازنده بود، بسوى تو گريختم، مرا به زمين زد، در حاليكه نه شفيعى است كه نزد تو از من شفاعت نمايد، و نه پناه دهنده اى كه مرا در برابرت ايمن گرداند، و نه جاى محكم و استوارى است كه مرا از تو مانع گردد، و نه پناهگاهى است كه از تو به آن پناه برم.

اين جايگاه پناه آورنده بتو و اقرار كننده براى توست، پس بايد احسان تو از من نقصان نپذيرد، و عفوت از من كوتاهى ننمايد، و من بى بهره ترين توبه كنندگان، و نااميدترين آرزومندانت نباشم، مرا بيامرز، زيرا تو بهترين آمرزندگانى.

خداوندا! مرا فرمان دادى تخلف ورزيدم، نهى فرمودى بجا آوردم، و اين جايگاه كسى است كه در باره نفس خويش از تو شرمنده گشته، و بر نفس خود خشم نموده و از تو خشنود گرديده، پس با تنى فروتن و گردنى خاضع و پشتى از گناهان گرانبار نزدت آمده، در حاليكه ميان اميد به تو و ترس از تو بپا ايستاده، و توئى سزاوارترين كسى كه به او اميد داشته شده، و شايسته ترين كسى كه از او مى ترسند، پس اى پروردگارم بر من ببخش آنچه به آن اميدوارم، و از آنچه مى ترسم ايمنم گردان، بهره رحمت خود را بمن احسان فرما، زيرا تو كريم و بخشنده ترين فردى هستى كه از او درخواست مى نمايند.

خداوندا! چون مرا به عفو و گذشت و احسان و نيكى خود در سراى نيستى در حضور همانندهايم پوشاندى، پس از رسوائيهاى سراى هستى در جايگاههاى حاضرين از فرشتگان ارجمند و پيامبران گرامى و آنانكه در راه خدا كشته شده اند و نيكوكاران پناهم ده، از همسايه اى كه بديهايم را از او پنهان مى نمودم، و از خويشاوندى كه در كارهاى پنهانى خود از او حيا مى كردم.

پروردگارا! من به ايشان در رازدارى اعتماد ننمودم، و بتو اى پروردگار در آمرزش خود اعتماد كردم، و توئى سزاوارترين كسى كه به او اعتماد گردد، و بخشنده ترين كسى كه به او روى آورده شود، و مهربانترين كسى كه از او مهربانى خواسته شود، پس بمن رحم نما.

خدايا! بتو پناه مى برم از آتشى كه به آن بر هر كه نافرمانى كرد سخت گرفته اى، و هر كه را از خشنودى تو دورى گزيد وعده عذاب داده اى، و از آتشى كه روشنى آن تاريكى است و آسان آن دردناك، و دورش نزديك، و از آتشى كه پاره اى از آن پاره ديگر را مى خورد، و برخى از آن بر برخى حمله و يورش مى آورد، و از آتشى كه استخوانها را مى پوساند، و به ساكنين خود آب جوش مى دهد كه بياشامند، و از آتشى كه به هر كه بسوى آن زارى كند مهربانى نمى نمايد، و به كسى كه از آن مهربانى طلبد رحم نمى كند، و بر سبك كردن از كسى كه برايش فروتنى نمايد و آنرا فرمانبردار شود توانا نيست، ساكنين خود را با گرمترين عذاب و كيفر دردناك و گرفتارى سخت ديدار مى كند.

خدايا به تو پناه مى برم از عقربهاى آن كه دهانهايشان گشوده است، و از مارهاى آن كه با نيشهايشان ميزنند، و از آشاميدن آنچه روده ها و دلهاى ساكنينش را پاره مى نمايد، و از تو راه مى جويم براى آنچه از آن آتش را دور سازد و پس گرداند و از آن نجات مى دهد، پس به فضل رحمتت مرا از آن نجات ده، و به نيكوئى گذشت خويش از لغزشهايم در گذر، و مرا خوار مگردان، اى بهترين پناه دهندگان.

خداوندا! بر محمد و خاندانش درود فرست هنگاميكه نيكان ياد شوند، و بر محمد و خاندانش درود فرست تا مدتى كه شب و روز پى هم درآيند، درودى كه دنباله اش بريده نشود و شماره اش بشمار در نيايد، درودى كه هوا را فرا گيرد، و آسمان و زمين را پر كند.

خدايا بر او درود فرستد تا آنجا كه خشنود گردد، و خدا بر او و خاندانش پس از خشنود شدن درود فرستد، درودى كه آخر و پايانى براى آن نيست، اى بخشنده ترين بخشندگان.

دعاؤه لطلب الرحمة

اَللَّهُمَّ اِنّي اَرى لَدَىَّ مِنْ فَضْلِكَ ما لَمْ اَسْأَلْكَ، فَعَلِمْتُ اَنَّ لَدَيْكَ مِنَ الرَّحْمَةِ ما لا اَعْلَمُ، فَصَغُرَتْ قيمَةُ مَطْلَبي فيما عايَنْتُ،وَ قَصُرَتْ غايَةُ اَمَلي عِنْدَما رَجَوْتُ، فَاِنْ اَلْحَفْتُ في سُؤالي فَلِفاقَتي اِلى ما عِنْدَكَ، وَ اِنْ قَصَّرْتُ في دُعائي فَبِما عَوَّدْتَ مِنِ ابْتِدائِكَ.