دعاى آن حضرت بر آن دو نفر

درود باد -را در ذى قار ديدم، در حاليكه عمامه اى سياه بر سر داشت و خطبه مى خواند، و در بين خطبه اش فرمود:

خداوندا! اين دو با من قطع رابطه كرده و بمن ستم روا داشته و بيعتم را شكسته و مردم را بر عليه من شوراندند، آنچه بسته اند را باز، و آنچه بر آن محكم پيمان بسته اند را زائل ساز، و در آنچه آرزو كرده و انجام داده اند بدى و زشتى را به ايشان نشان ده.

دعاؤه عليهما

روى انّه لما بلغ اميرالمؤمنين عليه السلام مسير طلحة والزبير و عائشة من مكة الى البصرة خطب خطبة، و قال في خطبته:

اَللَّهُمَّ فَخُذْهُما بِغَشِّهِما لِهذِهِ الْاُمَّةِ، وَ سُوءِ نَظَرِهِما لِلْعامَّةِ.