دعاى آن حضرت در تاريكى شب

از حبه عرنى روايت شده كه گفت: در حالى كه من و نوف در حياط قصر كوفه خواب بوديم در آخر شب امام - كه بر او درود باد - را ديديم كه همانند انسان سرگردان و عاشق دست بر ديوار گرفته و اين آيات را مى خواند:

'بدرستيكه در خلقت آسمانها و زمين - تا آخر آيه ' - تا آنجا كه گويد: - آنگاه راه مى رفت و مى فرمود:

كاش مى دانستم در اوقات غفلتم آيا از من روى گردانده يا به من مى نگرى، و كاش مى دانستم در هنگام خوابم و شكر گذاريم در نعمتت حالم چگونه است.

دعاؤه تحت أديم السماء

روي انه يخرج عليه السلام كل ليلة ثلاث مرات و يول:

اَللَّهُمَّ اِنّي قَدِ اكْتَفَيْتُ بِعِلْمِكَ عَنِ الْمَقالِ، وَ بِكَرَمِكَ عَنِ السُّؤالِ، اَنْتَ ثِقَتي وَ رَجائي، وَ عَلَيْكَ مُعَوَّلي، اِفْعَلْ بي ما تَشاءُ.

اَللَّهُمَّ اَتَيْتُكَ زائِراً مُتَعَرِّضاً لِمَعْرُوفِكَ، فَأتِني مِنْ مَعْرُوفِكَ مَعْرُوفاً تُغْنيني بِها عَنْ مَعْرُوفِ مَنْ سِواكَ، يا مَعْرُوفاً بِالْمَعْرُوفِ.

اَللَّهُمَّ عافِني اَبَداً ما اَبْقَيْتَني، وَ اغْفِرْلي اِذا تَوَفَّيْتَني، بِمَنِّكَ يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.