دعاؤه عند وفاته

اَللَّهُمَّ اكْفِنا عَدُوَّكَ الرَّجيمَ، اَللَّهُمَّ اِنّي اُشْهِدُكَ اَنَّكَ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، وَ اَنَّكَ الْواحِدُ الصَّمَدُ، لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَكَ كُفُواً اَحَدٌ، فَلَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ نعَمائِكَ لَدَيَّ وَ اِحْسانِكَ عِنْدِي، فَاغْفِرْلي وَ ارْحَمْني وَ اَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمينَ.

ثم لم يزل يقول:

لا اِلهَ اِلاَّ اللَّهُ وَحْدَكَ لا شَريكَ لَكَ، وَ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُكَ وَ رَسُولُكَ، عُدَّةً لِهذَا الْمَوْقِفِ وَ ما بَعْدَهُ مِنَ الْمَواقِفِ.

اَللَّهُمَّ اجْزِ مُحَمَّداً عَنَّا خَيْراً، وَ اجْزِ مُحَمَّداً عَنَّا خَيْرَ الْجَزاءِ، وَ بَلِّغْهُ مِنَّا اَفْضَلَ السَّلامِ، اَللَّهُمَّ اَلْحِقْنيِ بِهِ وَ لاتَحُلْ بَيْني وَ بَيْنَهُ اِنَّكَ سَميعُ الدُّعاءِ رَؤُوفٌ رَحيمٌ.

ثم نظر عليه السلام الى اهل بيته فقال:

حَفِظَكُمُ اللَّهُ مِنْ اَهْلِ بَيْتٍ، وَ حَفِظَ مِنْكُمْ نَبِيَّكُمْ، وَ اَسْتَوْدِعُكُمُ اللَّهَ وَ اَقْرَأُ عَلَيْكُمُ السَّلامَ.

ثم لم يزل يقول:

لا اِلهَ اِلاَّ اللَّهُ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ، حتّى قُبض عليه السلام.

دعاى آن حضرت هنگام وفات

خداوندا! دشمن رانده شده ات را از جانب ما كفايت كن، خدايا گواهى مى دهم كه معبودى جز تو نيست، و تو يكتا و بى نيازى، زاده نشده و نمى زائى و براى تو همتائى نمى باشد، پس سپاس تو را سزاست به اندازه نعمتهايت بر من و نيكيهايت در حق من، مرا بيامرز، و مشمول رحمتت قرار ده، و تو بهترين آمرزندگانى.

آنگاه پياپى مى فرمود:

معبودى جز تو نيست، يگانه بوده و شريكى ندارى، و محمد بنده و فرستاده توست، و اين گفتارم توشه اى است براى قيامت و مواقف آن.

خدايا! از جانب ما به محمد پاداش نيك ده، و بهترين پاداش را به او عنايت كن، و برترين سلامهايمان را به او برسان، خدايا مرا به او ملحق نما، و بين من و او فاصله مينداز، تو شنونده دعاها و مهربان و بخشنده اى.

آنگاه آن حضرت به خاندان خود نظر افكند و فرمود:

خداوند شما خاندان را نگاهدارد، و بوسيله شما حافظ پيامبرتان باشد، شما را به خدا سپرده، و با شما خداحافظى مى نمايم.

آنگاه پياپى مى فرمود:

معبودى جز خدا نيست، محمد پيامبر خداست، تا آنكه روحش به ملكوت اعلى پيوست.