دعاى آن حضرت هنگام سوار شدن بر مركب

حارث بن عبدالله اعور همدانى كوفى گويد: امام از درگاه قصر خارج شد و پايش را در ركاب اسب قرار داد و فرمود:

بنام خدا.

هنگامى كه بر اسب قرار گرفت فرمود:

سپاس خدائى را سزاست كه ما را گرامى داشت و ما را در خشكى و دريا حركت داد، و از پاكيها روزيمان نمود، و بر بسيارى از مخلوقاتش برترى داد.

پاك و منزه است آنكه اين را برايمان مسخر ساخت و ما قادر بر آن نبوديم، و ما بسوى پروردگارمان بازگشت مى كنيم، پروردگارا گناهانم را بيامرز بدرستيكه كسى جز تو گناهان را نمى بخشد.

دعاؤه عند ركوب الدابة

روي انه اذا اراد سفراً فلمّا استوى على دابته قال:

اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي سَخَّرَ لَنا هذا وَ ما كُنَّا لَهُ مُقْرِنينَ وَ اِنَّا اِلى رَبِّنا لَمُنْقَلِبُونَ.

ثم قرأ فاتحة الكتاب ثلاث مرات ثم قال: اَللَّهُ اَكْبَرُ - ثلاث مرات، ثم قال:

سُبْحانَكَ اللَّهُمَّ اِنّي ظَلَمْتُ نَفْسي فَاغْفِرْلي،اِنَّهُ لايَغْفِرُ الذُّنُوبَ اِلاَّ اَنْتَ.