به رهی دیدم برگ خزان...
یك‌سال از بسته‌شدن دفتر پرویز یاحقی گذشت .
یك‌سال از بسته‌شدن دفتر ویلونیست پیش‌گام ایران گذشت.
به گزارش ایسنا، سیزدهم بهمن‌ماه یك سال پیش چراغ زندگی "پرویز صدیقی پارسی" معروف به "پرویز یاحقی" در هفتادمین زمستان، خاموش شد.
شامگاه گذشته جمعی حدود 50 نفر از دوستان او در یك تالاری خصوصی گردهم آمدند تا یاد این نوازنده‌ی پیش‌روی ایران را گرامی دارند. هنرمندانی از عرصه‌ی موسیقی، علم، ادب، تاریخ، سینما و... .
در این مراسم، صادق طباطبایی در سخنانی از ویژگی‌های شخصیتی و حرفه‌یی این استاد موسیقی كلاسیك ایران گفت و به خاطراتی از وی در رادیو ایران - آن روزها كه در میدان ارك واقع بود- ، اشاره كرد.
اسلایدشویی از عكس‌های یاحقی با قطعه‌ای از ویلون وی همراه و برای حاضران پخش شد.
به گزارش ایسنا، این هنرمند عرصه‌ی موسیقی، قطعات ماندگار ویلون را در آهنگ‌های گل‌ها به جای گذاشته است.
پرویز یاحقی در طول 60 سال حیات هنری در احیای هنر موسیقی اصیل و سنتی ایران، زنده‌كردن گوشه‌های غنی دستگاه‌های آن و نمایاندن نقش ویلون در ساز سولو و تك‌نوازی، سبكی ابتكاری و بدیع داشته و سهم چشم‌گیری را از این شیوه به‌خود اختصاص داده است.
از آثار این هنرمند خلاق، ساختن و اجرای چهارمضراب‌های مختلف در قطعات موسیقی ایران است و چیره‌دستی او در هنر آهنگ‌سازی و تنظیم اركستر برای آهنگ‌های ایرانی كه در طول بیش از 25 سال اخیر، موثرترین و شیواترین ترانه‌ها و قطعات آهنگین را از خود به یادگار گذاشته است.
"پرویز صدیقی پارسی" معروف به پرویز یاحقی در سال 1315 شمسی در تهران خیابان صفی‌علی‌شاه متولد شد؛ پدرش از مردان تحصیل‌كرده زمان خود بود.
او كه در دوران كودكی نزد دایی‌اش زندگی می‌كرد، هنرمندی خود را مدیون استاد حسین یاحقی است.
یاحقی از همان سال‌های كودكی و نوجوانی با اساتید موسیقی چون ابوالحسن صبا، مرتضی محجوبی، علی‌اكبر شهنازی و... آشنا شد و به مدت دو سال نزد استاد صبا به فراگیری ردیف‌ها اشتغال یافت.
وی به‌عنوان نوازنده خردسال در برنامه‌های رادیو، قطعاتی را اجرا كرد و تا 18 سالگی همكاریش با رادیو ادامه داشت.
"امید دل من كجایی" با صدای استاد غلامحسین بنان از نخستین آثار معروف وی محسوب می‌شود.
گفته می‌شود پس از استاد صبا، تك‌نوازی ویلون كنار گذاشته شد و كسی حاضر نبود به سولوی ویولن گوش بدهد و "پرویز یاحقی" جزو نخستین كسانی بود كه به این عرصه پا گذاشت.
یاحقی كه درگذشت، شش كار ناتمام داشت، آن را با پیانو و ویلون نواخته و تنظیم یكی از آن‌ها تقریبا به پایان رسیده بود.
نزدیكانش می‌گویند، براساس نظر خود پرویز یاحقی، پیشنهاد خوانندگی این قطعات به علیرضا افتخاری داده شد كه ایشان نیز این پیشنهاد را پذیرفته است و دو قطعه نیز برای خوانندگی محمدرضا شجریان ساخته بود؛ اما هنوز مشخص نیست كه استاد آواز ایران اجرای این قطعه‌های را بپذیرد.
بازماندگان پرویز یاحقی، همه‌ی كارهای پیر ویولن ایران برای نگهداری به مركز موسیقی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران سپرده‌اند.
