در مقابل اهانت به قرآن

(از بیانات استاد جوادی آملی)

برخورد با اهانتکنندگان قرآن کريم بايد عالمانه و محققانه باشد و در عين حال هيچ خشيت و هراسی از غيرخدا نداشته باشيم.

اشاره

مطلب پیش روی، بخش هایی از درس اخلاق آیت الله عبد الله جوادی آملی مورخ 25/6/89 است که سعی گردیده از میان بیانات این مرجع تقلید، مطالب مرتبط با موضوع هتک حرمت به قرآن کریم، استخراج و در اختیار مخاطبان «تبیان» قرار گیرد.

بسم الله الرحمن الرحیم

[ریشه ر هوی پرستی]

هرگز جهل با علم، ظلمت با نور، ظلم با عدل و هدايت با هوي پرستي جمع نميشود.

خداي سبحان در قرآن كريم استكبار و مشركان را مشخص كرده است و فرمود که هر وقت سخن از خدا و توحيد به ميان ميآيد، اين مشركان مشمئز ميشوند «وَ إِذا ذُكِرَ اللَّهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ» و مانند آن؛ زيرا بر اساس «أَ فَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَوَاهُ» اگر كسي هوي پرست شد با هدايت الهي درگير است.

آن كه ميگويد من هر چه ميخواهم انجام ميدهم و هر چه دوست دارم ميگويم، يعني من مطيع [هوی] هستم و هر چه ميل من دستور داد انجام ميدهم. اين همان هوي پرست است ﴿أَ فَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَوَاهُ﴾ و اين فكر با كسي كه بخواهد در برابر «قُلِ اللّهُ ثُمَّ ذَرْهُمْ فِي خَوْضِهِمْ يَلْعَبُونَ» بسنجد، آن هدايت با اين هوي پرستي جور در نميآيد، از اين رو هم مكتب الهي را اهانت ميكند و هم رهبران الهي را به قتل ميرساند.

[سابقه اهانت کنندگان]

دشمنان امروز همان كاري را انجام ميدهند كه دشمنان گذشته عليه خدا و پيغمبران انجام ميدادهاند؛ همان کساني كه در اعصار گذشته انبياي الهي را به شهادت رساندهاند و به مكتبهاي الهي اهانت ميكردند -صهيونيستهاي سابق- امروز هم همان كار را انجام ميدهند، ولي امروز اين حرفها از زبان مسيحيها و كساني كه در غرب به سر ميبرند شنيده ميشود. اين فكر قبلا هم بوده و الان هم هست. اينها كساني هستند كه دستهايشان در كشتن انبيا آلوده است، لذا در صدد هتك حرمت به قرآن كريم بر آمدهاند.

[سفیهانه بودن این اقدام]

اهانت به ساحت مقدس قرآن کريم را اقدامي سفيهانه است؛ يك وقت كسي در اثر سفاهت و حماقت خود ميخواهد با فوت كردن، آفتاب را خاموش كند. البته اين كه كسي با فوت دهانش كبريت را خاموش كند، امري شدني است اما اگر بخواهد آفتاب را خاموش كند، اين حرکت نوعي سفاهت است.

در قرآن كريم اشاره شده است که «يريدون ليطفئوا نور الله بأفواههم»؛ کسي كه نور سماوات و الارض است، آن نور را ميخواهند با فوت، تبليغ، بدگويي، فحش و اهانت خاموش كنند؛ اين نور خاموش شدني نيست و آنها خودشان را خسته ميكنند و كاري از پيش نميبرند.

[وظیفه مسلمانان]

ايشان وظيفه مسلمانان جهان در برابر اين قبيل اقدامات اسلام ستيزانه مهم و اساسي است؛ انجام برخي اعمال عبادي از قبيل اقامه نماز و حج، قيام در برابر عظمت خداوند است؛ شبانه روز زندگي، حيات و مرگ ما مسلمانان با قبله كار دارد. اين كه ميگوئيم «و الكعبه قبلتي» كعبه قبله ماست، يعني ما تا زماني كه زندهايم، وقتي که از دنيا رفتيم، در حالت احتضار و كفن و دفن و قبر ما به طرف قبله است. البته اين كعبه فقط براي قبله نيست و خداوند آن را عامل قيام نيز قرار داده است.

در آيه «جعل الله الكعبه البيت الحرام قياماً للناس»، قيام به معناي ايستادگي است. قيام يعني ايستادگي، نه ايستادن فيزيكي. كساني كه وضع پا و بدن آنها براي ايستادن مناسب نيست و نشسته نماز ميخوانند؛ اينها قائماند. كسي كه ايستاده در خيابان و بيابان وقت خودش را تلف ميكند و اهل نماز نيست، در واقع نشسته است و منظور ايستادن يا نشستن فيزيكي نيست.

حيات و ممات ما به کعبه وابسته است؛ ما به طرف کعبه نماز نماز ميخوانيم و ذبايح، كشتارها و تمامي مسلخها و قربانگاه ما به طرف كعبه است. اين چنين نيست كه كعبه فقط براي اقامه نماز باشد، بلکه تمام کارهايمان در شبانه روز به طرف كعبه است.

خداي سبحان كعبه را كه قبله ماست و با حيات و ممات ما كار دارد، عامل قيام قرار داده است؛همه يك ميليارد و نيم مسلمانهاي جهان بايد اهل قيام باشند و در برابر اهانت به ساحت مقدس قرآن کريم قيام كنند.

كساني كه در مسائل فرهنگي فعاليت دارند بايد بر اساس همين برهان قيام كنند؛ كساني كه در مسائل اجتماعي و سياسي نيز فعال هستند بايد در راستاي فعاليتشان جلوي اين قبيل کارها را بگيرند.

[روش برخورد انبیاء در برابر اهانت ها]

معظم له با اشاره به اهانتهايي که در گذشته نسبت به ساحت مقدس پيامبران الهي انجام ميشد، تصريح کردند: مردم با انبيائشان -از وجود مبارك نوح علیه السلام تا وجود مبارك حضرت خاتم صلی الله علیه و آله وسلم- در كمال اهانت سخن ميگفتند، ولي انبياء الهي در كمال متانت با آنها سخن ميگفتند. آنها به حضرت نوح علیه السلام يا ساير انبياء ميگفتند «إنّا لنراك في ضلال مبین»، «إنّا نراك في سفاهة»؛ همه اين بد دهنيها را داشتند و وجود مبارك نوح يا انبياء ديگر ميفرمودند که «يا قوم ليس بي سفاهة» و  يا «ليس بي ضلالة»، ما گمراه نيستيم، ما حرف عاقل و هدايت مدار داريم.

موضوع گفتگوي تمدنها ساليان متمادي در کشورهاي اسلامي مطرح بود و بعدها به صورت ترجمه فارسي در ايران مورد استفاده قرار گرفت؛ اگر اين موضوع گفتگوي تمدنهاست، در واقع گفتگوي بين اديان الهي است. اسلام هم افراد را به عقل دعوت کرده است.

در آيه قرآني «اُدعُ إلي سبيل ربک بالحکمة و الموعظة الحسنة»، قرآن کريم فرمود اگر ميخواهيد با برهان سخن بگوئيد؛ داخلي و خارجي يکي است؛ اگر ميخواهيد موعظه کنيد سعي کنيد موعظه شما حسنه باشد، اگر خواستيد مناظره کنيد به بهترين وجه مناظره کنيد، نه بيراهه برويد و نه راه کسي را ببنديد؛ نه حقي را باطل کنيد و نه باطلي را حق کنيد؛ عاقلانه و عادلانه سخن بگوئيد؛ درست حرف بزن و اگر سواد آن را نداري ساکت باش؛ مزاحم دين نباش، بگذار يک عده که دين شناساند دين را ياري کنند.

اگر بخواهي با مسيحيها و يهوديها مناظره کني فقط و فقط با بهترين روش بايد مناظره کني، نه روش خوب، بلکه با بهترين روش. يک وقت انسان با روش بد حرف ميزند که خودش عالم و محقق و درس خوانده و مجتهد نيست، اين انسان حق حرف زدن ندارد، يا حق حرف زدن را دارد ولي زيبا نيست و يا زيباست ولي باز هم کافي نيست. اسلام به او اجازه حرف زدن داده و فرمود «و لا تجادلوا أهل الکتاب إلا بالتي هي أحسن» که مفيد حصر است.

[صهیونیست به گفتگو بسنده نمی کند]

دين اسلام همه را به مناظره و گفتگوي اديان که چندين سال قبل از انقلاب اسلامي مطرح بود و بعد از انقلاب به تازگي در ايران مطرح شد، دعوت کرده که «و لا تجادلوا أهل الکتاب إلا بالتي هي أحسن» تا به حال نشستها و همايشها و دور هم جمع شدنهايي وجود داشت و گفتگويي با علماي مسيحي و يهودي صورت ميگرفت و اين صهيونيست به هيچ يک از آنها بسنده نميکند و دست مسمومش را از حلقوم يک مسيحي در آورده که اقدام به اين کار کند.

عدهاي درباره صهيونيستها ميگفتند که اگر آتش بشوند، صهيونيستها را نميسوزانند، براي اينکه اينها از بس که پست هستند قابل سوختن هم نيستند؛ اينها «يقتلون النبيين بغير الحق» هستند وگرنه چه کسي به خودش اجازه ميدهد به قرآن کريم که منشأ حکمت و نور و علم است و رحمة للعالمين آن را آورده اهانت کند.

اين کتاب آسماني بشريت را زنده و آينده را مشخص و گذشته را تبيين کرد که اين وضع جهان کنوني است.

[مبارزه عالمانه و نهراسیدن از غیر خدا]

در اين زمينه بايد عالمانه و محققانه برخورد کرد و در عين حال هيچ خشيت و هراسي از غيرخدا نداشته باشيم.

الذين يبلغون رسالات الله و يخشونه و لا يخشون احدا الا الله (احزاب/39) انسانهاي موحد جز خدا، از چيزي نميهراسند و حقايق اسلام را تبيين ميکنند. حفظ قرآن کريم وظيفه همه مسلمانان در شرق و غرب عالم است؛ بايد در اين زمينه قيام کرد و براي حفظ اين کلام الهي ميتوانيم با شرقيها و غربيها گفتگو داشته باشيم، چراکه راه براي مناظره باز است و اگر از کره زمين به کرههاي ديگر رفتند باز هم راه مباحثه باز است.

خداوند ما را با «عدل»، با «لطف معتبر» مجهز کرده است که از دين او حمايت کنيم و حمايت ما از دين او در حقيقت حمايت از خود ماست. اگر اين جريان توبه نکنند شايد خداي سبحان بخواهد آنها را با دست خودشان متفرق و ريشه کن کند.

بايد رابطه خودمان را با قرآن کريم مستحکمتر کنيم و اين قرآن را که شبهاي قدر بالاي سر گذاشتهايم، در جانمان بدميم تا در اعمالمان جلوه کند و اگر خداي ناکرده فقط ما قرآن به سر بگذاريم و در زندگي ما حضور و ظهور نداشته باشد دعاي ما مستجاب نيست.

[یک تشکر]

درباره حمايت از قرآن کريم و مبارزه عليه اهانت گروههاي افراطي، بايد از رهبر معظم انقلاب اسلامي، مراجع بزرگوار، دانشگاهيان، حوزويان، اقشار مختلف مردم و بازاريان و اصناف که در صحنه حضور دارند و با حضورشان در مساجد و محافل اقدام به اعتصاب و راهپيمايي کردند تشکر کرد، اجرشان با ذات اقدس اله باشد تا ان شاء الله خداوند همه اينها را با لطف و عنايت خودش مضاعف کند.

منبع: سایت رسمی مؤسسه اسراء

تنظیم برای تبیان: رهنما، گروه حوزه علمیه